Abdullah Bin Alevi El Haddad

Peygamberimiz aleyhisselam yine şöyle haber vermişlerdir: “İsra gecesinde dudakları ateşten makaslarla doğranan kimseler gördüm. “Sizler kimlersiniz?” diye sordum. Dediler ki: “Bizler, iyiliği emreden fakat kendi yapmayan kimselerdik. Kötülükten sakındırır fakat o kötülüğü kendimiz işlerdik.”

Peygamber Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem de söyleyip deyapmayan kimsenin büyük bir azâba düçar olacağını haber vermektedir: “Bir âlimin ateşe atılması emrolunur. Onun bağırsakları karnından dışarı çıkmış, merkeb değirmen taşını çevirir gibi üzerinde çevrilmektedir. Onun halini gören cehennem halkı başına toplanırlar ve “Şu uzak kalanın bu hali nedir? Çektiği azab bizim azabımızdan bile çok fazladır!” O da der ki: “Allah’ın rahmetinden en uzak kalan kendisi iyiliği emredip de onu yapmayan, kötülükten sakındırıp da o kötülüğü yapandır”.

Şunu da unutmayasın ki Allah’a yaklaşmak, Rasulü’nün diliyle öğrettiği farzları ve nâfileleri edâ etmek suretiyle olur.

Bir mü’min Allah ile konuşmaya niyet ederek Kur’an okursa bu mü’min Allah ile konuşmaktadır.

“İnsanlar dört kısımdır: Biri, Allah’ın ilim ve mal verdiği bir kimsedir ki malını ilmi doğrultusunda kullanır. Öteki de der ki: Allah ona verdiği gibi bana da verseydi ben de aynı hayırları yapardım. bu ikisi ecirde birbirlerine eşittirler. Üçüncüsü, Allah’ın mal verip de ilim vermediği bir kimsedir ki bu kimse cahilliği sebebiyle malıyla büyük hatalar yapar. Öteki de der ki: Eğer Allah şu kimseye verdiği gibi bana da verseydi ben de onun gibi yapardım. işte bu ikisi de ecirde birbirlerine eşittirler.”

İçini, güzel dışından daha güzel edinceye kadar çalışman lazımdır ey kardeşim. Çünkü için Cenab-ı Hakk’ın nazargahı, dışın ise halkın nazargâhıdır. Yani Allah içe, halk dışa bakarlar. Allah Teâlâ, Kitab’ında içi ve dışı zikrederken önce içi zikretmiştir.

Amellerden gücünüz yetecek kadarı ne ise ona devam ediniz. Siz usanmadıkça Allah usanmaz.