Suzan Vajs Bauer

Svih 388 članova Rotarijevog edikta bilo je napisano na latinskom jeziku, ali su zato zakoni bili langobardski. Na taj način je germanski duh bio useljen u rimsko telo

okupio sinove kraj svoje samrtničke postelje i od svakog od njih tražio da polomi svežanj granja. Kad nijednom od sinova to nije uspelo, Kubrat je razvezao svežanj i potom prelomio svaku granu pojedinačno. „Ostanite ujedinjeni“, posavetovao ih je, „jer svežanj nije lako slomiti

Masakr vizantijskih oružanih snaga do koga je došlo u bici kod Mancikerta

Nastavio je da i dalje na svom novcu kuje izreku Sol Invictus („nepobedivo Sunce“). Za sebe je zadržao funkciju pontifex maximus-a, odnosno prvosveštenika rimskog državnog kulta i to sve do svoje smrti.

Opirao se i obredu krštenja sve dok 336. godine nije bio na samrti.7

Preobražavajući rimsko u hrišćansko carstvo, car Konstantin je državu koja se krunila mogao ponovo da ujedini pod Hristovim imenom koje je moglo da uspe tamo gde nisu mogli Cezar ili Avgust.

Carev cilj bio je da se spreči podela crkve. Veliki crkveni razdor pretio bi da ugrozi Konstantinovo viđenje hrišćanstva kao mogućeg modela održavanja na okupu raznorodne grupe naroda koji bi, pri tome, ostali odani već suviše velikoj državnoj strukturi. Ukoliko bi takva struktura doživela kolaps, željeni model bio bi potpuno beskoristan.

Kao i u naše vreme, zvanični državni praznici predstavljali su mehanizam uspostavljanja mitskih temelja jedne nacije, način da se građani usmere ka najznačajnijim događajima iz prošlosti kako bi se na taj način lakše definisala sadašnjost.

Između 312. i 330. godine car Konstantin I Veliki uspostavlja vlast nad Rimskim carstvom i omogućuje da hrišćanstvo proširi svoju versku doktrinu

dine rimski vojni z