Сәкен Сейфуллин

Азырақ леп берсе, қозғалып, дыңылдап жылап жібергендей. Жата алмаймын. Отыра алмаймын. Бас, ақыл қалың тұманның құрсауында. Не көптің ішінде жоқ, не қалада жоқ. Адасқан, күллі дүниеде жалғыз қалған сияқты бір жанмын. Уһ! Жалғыздық

Бесті жасыңа келгенде,
Бие қызығын көрсін деп.
Бес бедеуге алдырдым

«Ғашығым, жанға өлшеген, Ләйлә, жаным,
Белгілі бір сен үшін зарлағаным.
Егер де өзін сүйіп тиген болсаң,
Қайырлы, құтты болсын жар тапқанын.