Dolina nocy

Powieść autorstwa Barbary Gordon, jednej z najbardziej poczytnych autorek w czasach PRL. Książka jest przykładem «kryminału milicyjnego» — gatunku literatury popularnej, który wykształcił się w tamtym okresie.
Publikacja będzie bez wątpienia interesująca dla miłośników nietuzinkowych kierunków literackich. Powieści milicyjne doskonale oddają nastroje czasów PRL, zwłaszcza, że opisywane w nich śledztwa prowadzą zwykle oficerowie milicji.
Stanisław Goroń funkcjonariusz Milicji Obywatelskiej od lat stara się pilnować porządku w Topolewie. Wielu ma mu za złe jego metody pracy. Wielu chciałoby się znaleźć na jego miejscu. Dla Goronia liczy się skuteczność oraz sprawiedliwość. Wydaje się, że to człowiek bez skazy. Nikt nie wie, że Goroń w przeszłości popełnił przestępstwo…
W jego nieskazitelność najbardziej wierzy bratanica Ewa, dla której Stanisław Goroń to jedyna rodzina. Co stanie się, jeśli prawda wyjdzie na jaw?
Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów z których pochodzi.
Barbara Gordon, a właściwie Larysa Zajączkowska-Mitznerowa to polska pisarka powieści kryminalnych urodzona w Kijowie. Pisała również pod pseudonimami Maria Trzcińska, Elżbieta Piotrowska. W latach 40. XX wieku pracowała m.in. w redakcjach „Życia Warszawy", „Robotnika". rnrnPod pseudonimem Barbara Gordon zaczęła pisać w 1956 roku. Debiutowała natomiast powieścią „Ulica Bliska" w 1958 roku. Jest autorką takich powieści jak „Adresat nieznany", „Błąd porucznika Kwaśniaka", „Czy pan istnieje panie mecenasie?", „Nieuchwytny", „Ulica Bliska". Łącznie autorka napisała ok. 24 książek, w tym również tomiki poetyckie.