Ćmy

Powieść autorstwa Barbary Gordon, jednej z najbardziej poczytnych autorek w czasach PRL. Książka jest przykładem «kryminału milicyjnego» — gatunku literatury popularnej, który wykształcił się w tamtym okresie.
Publikacja będzie bez wątpienia interesująca dla miłośników nietuzinkowych kierunków literackich. Powieści milicyjne doskonale oddają nastroje czasów PRL, zwłaszcza, że opisywane w nich śledztwa prowadzą zwykle oficerowie milicji.
O Sławomirze Barsa mówili „czarodziej srebrnego ekranu". O niej, Bożenie Norskiej, że zachwyca rolą w każdym kolejnym filmie. Słowem, Hollywoodzkie małżeństwo PRL-u.
Na przyjęciu w ich posiadłości ginie Jolanta Kordes. Pewna dziennikarka krok po kroku odtwarza śledztwo kapitana Sebastiana Chmury. Co tak naprawdę wydarzyło się tamtego dnia w salonie Barsów?
Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów z których pochodzi.
Barbara Gordon, a właściwie Larysa Zajączkowska-Mitznerowa to polska pisarka powieści kryminalnych urodzona w Kijowie. Pisała również pod pseudonimami Maria Trzcińska, Elżbieta Piotrowska. W latach 40. XX wieku pracowała m.in. w redakcjach „Życia Warszawy", „Robotnika". rnrnPod pseudonimem Barbara Gordon zaczęła pisać w 1956 roku. Debiutowała natomiast powieścią „Ulica Bliska" w 1958 roku. Jest autorką takich powieści jak „Adresat nieznany", „Błąd porucznika Kwaśniaka", „Czy pan istnieje panie mecenasie?", „Nieuchwytny", „Ulica Bliska". Łącznie autorka napisała ok. 24 książek, w tym również tomiki poetyckie.