Mijn onstuimige zoon Christian, pas zestien geworden, kwam niet meer thuis na school. Zijn vrienden wisten van niets. Mijn man verbood me naar de politie te gaan. Ik deed het toch. Ik had maar één kind. Nu, na zeven jaar, is hij mijn huis weer binnengestormd en heeft me meegetrokken in een wervelende orkaan.
Ik, Emma, ben opgegroeid in een Limburgs dorpje, in een huis waar alleen vrouwen woonden. Mijn vader verdween nog geen jaar na mijn geboorte van het toneel. Mijn moeder Martha en mijn zes tantes runden een bakkerij. We leefden zoals God het bedoeld had.
Ik heb mijn echtgenoot nog maar kort geleden begraven. Niets staat me meer in de weg om met Christian mee naar Andalusië te gaan en eindelijk mijn vleugels uit te slaan. Iedereen verklaart me voor gek maar ik heb mijn ticket al geboekt. In je kind vind je jezelf. Ik wil mezelf leren kennen. Ik wil flirten met het leven en de liefde!
