Oscar Wilde podejmuje motyw “de profundis” rozpoczynający Psalm 130 (w polskim tłumaczeniu: „z głębokości wołałem do Ciebie, Panie…”). Osadzony w celi artysta pisze listy do przyjaciela Alfreda Douglasa, w których podsumowuje swoje dotychczasowe życie, przedstawia wyraziste poglądy na temat XIX-wiecznego modelu sztuki, a także daje propozycje reform więziennictwa. Dzieło z pogranicza wyznania osobistego i eseju społeczno-kulturalnego. Doskonała lektura dla wszystkich zainteresowanych okresem modernizmu oraz postacią samego autora.
Oscar Wilde (1856–1900) — angielski prozaik, poeta i dramatopisarz irlandzkiego pochodzenia. Czołowy przedstawiciel modernizmu, zwolennik skrajnego estetyzmu. Pisał poezję, nowele i opowiadania. Wielką popularnością cieszyły się jego salonowe komedie obyczajowe. Jednak prawdziwą sławę przyniosła mu powieść „Portret Doriana Greya". Wilde był znany z ekstrawaganckiego stylu życia, podziwiano go za finezję stylu. Pod koniec życia został ofiarą homofobicznego prawa — wytoczono mu proces za homoseksualizm i skazano na dwa lata ciężkich robót. Zmarł w przytułku dla ubogich w Paryżu.
