Η καρδια ενοσ μικρου βατραχου. Τόμος Α΄. Η χρυση πενα, αγγελοσ η δημιοσ

Πρόλογος

Δε νομίζω ότι περίμενα ποτέ να διαβάσω ένα παιδικό βιβλίο με τόση συγκέντρωση και — πρέπει να το αναγνωρίσω! — με τόσο μεγάλη ευχαρίστηση. Κι όμως, δεν πιστεύω ότι έχω κιόλας ξεμωραθεί. Απλά το βιβλίο με αιχμαλώτισε με την εφευρετικότητα των ηρώων του, αλλά και με τον συναρπαστικό χαρακτήρα των περιπετειών τους. Για να μη μιλήσω για το γεγονός ότι είναι και πολύ καλογραμμένο. Χαίρομαι που αυτός ο πρώτος τόμος δεν είναι και ο τελευταίος, που πρόκειται για μία ολόκληρη σειρά βιβλίων, της οποίας το τέλος απέχει πολύ. Θα ήθελα να βρω και πάλι στην ανάγνωση των υπόλοιπων τόμων αυτήν τη φρεσκάδα. Γιατί έχω σοβαρούς λόγους. Αντίθετα από εσάς, που αυτήν τη στιγμή έχετε μπροστά σας τον πρώτο τόμο της σειράς «Η καρδιά ενός μικρού βατράχου», εγώ έχω ήδη διαβάσει τον δεύτερο τόμο και ετοιμάζομαι για την ανάγνωση του τρίτου.

Δε γνωρίζω τι ακριβώς οδήγησε τον συγγραφέα στην παιδική λογοτεχνία, αλλά δύο πράγματα είναι για μένα ξεκάθαρα. Πρώτον, ότι έχει όλα τα απαραίτητα για αυτό το λογοτεχνικό είδος χαρίσματα της φαντασίας και της έκφρασης, οπότε έχει μία αδιαμφισβήτητη κλίση προς την παιδική λογοτεχνία. Δεύτερον, ότι πέτυχε έναν τομέα που έχει μείνει ορφανός, στη ρουμανική λογοτεχνία, εδώ και αρκετές δεκαετίες. Αυτό το λογοτεχνικό είδος επιβιώνει ακόμα στις μέρες μας, χάρη κυρίως σε μεταφράσεις και επανεκδόσεις, καθώς τα πρωτότυπα βιβλία αποτελούν ιδιαίτερα σπάνιο είδος, αν όχι ανύπαρκτο. Χαίρομαι που ανάμεσα στους λίγους που σκέφτηκαν να καλύψουν αυτό το κενό συγκαταλέγεται και ένας συγγραφέας τόσο φανερά προικισμένος. Ένας συγγραφέας που, εκτός από τα χαρίσματα της φαντασίας και της έκφρασης, τα οποία προανέφερα, έχει και ένα ακόμα, το οποίο θεωρώ καίριας σημασίας — ξέρει να εισάγει εκείνη την ηθική διάσταση, χωρίς την οποία δεν μπορεί να νοηθεί η παιδική λογοτεχνία, χωρίς όμως να καταλήγει ποτέ σε ένα ηθικοδιδακτικό κείμενο. Το ηθικό δίδαγμα προκύπτει από τις περιπέτειες, τους διαλόγους και τους συλλογισμούς των ηρώων. Αυτό μου φαίνεται, όπως έγραψα και παραπάνω, ιδιαίτερα σημαντικό. Τίποτα δεν απομακρύνει περισσότερο από την ηθική διάσταση ένα παιδί, ακόμα και έναν ενήλικα, από ένα ηθικοδιδακτικό κείμενο.

Από ό,τι γνωρίζω, αυτές οι ιστορίες θα παρουσιαστούν στο κοινό σε περισσότερες μορφές — ως πλούσια εικονογραφημένοι τόμοι, ως κόμικς και, αν κατάλαβα καλά, ως κινούμενα σχέδια, κάποια στιγμή. Αυτό είναι εξαιρετικό — ανάλογα με την ηλικία μας, αλλά και με την ψυχική δομή του καθενός μας, ο τρόπος αντίληψής μας είναι διαφορετικός. Και είναι πολύ καλό να «ερχόμαστε αντιμέτωποι» με αυτό που μας ταιριάζει καλύτερα.

Πριν κλείσω, θέλω να σας ευχηθώ καλή ανάγνωση, ανεξάρτητα από την ηλικία σας και την τυπική μορφή της ιστορίας που επιλέξατε — βιβλίο, κόμικς κ.τ.λ. Επίσης, θα ήθελα να ευχηθώ στον συγγραφέα καλή δύναμη, ώστε να μπορέσουμε να χαρούμε όσο το δυνατόν περισσότερες από τις ευφυείς περιπέτειες και τους μαγευτικούς χαρακτήρες του! Αν μου έλεγε κανείς, πριν διαβάσω αυτό το βιβλίο, ότι μπορεί να μου γίνουν συμπαθείς οι ψύλλοι, οι αρουραίοι, ακόμα και οι μεταξοσκώληκες, θα του έλεγα ότι δεν ξέρει τι λέει! Σας εύχομαι και πάλι ευχάριστη ανάγνωση!

Λίβιου Αντονέσεϊ, 14 Δεκεμβρίου 2010, Ιάσιο