Kendileri ile Savaşanlar

Kurtulur kurtulmaz şehirler arasında mekik dokur, Avusturya savaşlarının orta yerinde Dresden’den Viyana’ya atar canını, savaş sırasında Aspern yakınlarında tutuklanır ve Prag’a kaçarak kurtulur.

öldüresiye daralmış iç sıkıntısından kudurgan bir cenge çıkış.

Bizans’a ulaşılamamıştır, eser yarım kalmıştır.

yetenekler vermiş, cennet (Tanrı) insana ya tam verir, ya hiç vermez.” Oysa

Henüz yok olan birinin önünde ben geri adım atıyorum ve bin yıl öncesinden, onun düşüncesi karşısında saygıyla eğiliyorum

Kleist hep varını yoğunu bir karta oynar

Düşünsel Alman atası, Dr. Faustus gibi onun için de uzun, adım adım ilerleyen ilim yolu, fazla yavaştır: Bir sıçrayışta her şeyi yakalamak ister ve bilgiden de nihayet hayatın kendisini, hayatın “hakiki biçimini” tanımak ister.

Çok fazla kanın yanısıra çok fazla beyin, çok fazla tutkunun yanısıra çok fazla ahlâklılık, çok fazla başıbozukluğun yanısıra çok fazla disiplin.

Zorunlulukları ve hırslarıyla hep savaş halinde, tabiatının zorlayıcılığından son derece acı çekerek.

İstediğinden bambaşka biriydi o