Aykırıların, sorgulayanların, şüphe edenlerin, arayanların, kısacası hayatla derdi olanların varoluş nedeniyle Sisyphosun kaderi benzerdir. Hayatla derdi olanlar; işte sözün, yazının ve sanatın kaynağı! Onlar yenilebilirler.
Ancak o yenilgi görüngüsünün arkasında, dünyayı anlama ve değiştirme eylemi yatar. Yani sürüye uymayanların düşün ve eylem dünyası. Bu, bilinçli bir eylemdir ve bir rasyonalitesi vardır.
Ancak rasyonaliteye dayanan bu eylemin bir iç sesi, bir iç dünyası, bir iç tanrısı vardır ki, bu da vicdandır. Vicdan terazisinde tartılmayan, vicdanın süzgecinden geçmeyen bir akıl ile hakikate ulaşılmaz. Duygusuz bir akıl tehlikelidir! Sisyphos, aklın kaynağını duygular yoluyla taçlandırır. Onun içindir ki, tepelere doğru tek başına didinmek bile insanın yüreğini doldurmaya yeter!
Albert Camusun dediği gibi: İnsan, anlamsızlığına ve tüm baskılarına karşın yaşamı yenmek zorundadır.
İşte bu kitapta yazılanlar, Sisyphosca bir yolun ürünleridir.
