Оралхан Бокей. Терісаккан

Күз тұзағы мойнына ілінгенде, шынымен-ақ жуасып еді. Жуасымай қайтсін, бастау алар бұлақтардың танабы кеуіп, әуелі бар сенген үш саладан да қайыр кетті: үш сала өз күнін өзі керіп нейбетке қалды; нөсердің бір тамбағанына неше күн, қар суы әлдеқашан бу болып ұшып кеткен.

жағасынан ел көшіп кеткен соң, қоңыл-таңсып, қаңырап-ақ қалған

қоңыр күз туып