Sıra dışı bir hayat yaşadım. Çizgi ötesi… Tıpkı radyo programlarımdaki gibi. Bana giydirilen deli gömleğini yırttım. Baktım, altından ilginç bir adam çıktı. Yaşamöyküm kendime kalmasın istedim. Öğrencilerim, onların aileleri, iş arkadaşlarım ve dostlarım bunu fark etmeme neden oldular. Hayatımı yazsam roman olurdu, demiyorum. Fakat hayatımı yazarsam gelecek nesillere bir ışık olur diye düşünüyorum.
İstedim ki; bir öğretmen nasıl olur bilinsin. Yine istedim ki; memleketimde yönetici nasıl olunuyor? İnsanlar bir kalemde nasıl harcanıyor? Küçük âlemde dönen dolapları birkaç kat büyüttüğünüzde diğerlerini anlamakta zorlanmayacaksınız.
Toplum mühendisliği, tek tip insan yetiştirme hevesi, ideolojik körlük, ihtilaller ve onların sebep olduğu yıkımlara benim penceremden bakın istedim. Bir yanda sahte dostlukları, ikiyüzlülüğü, makam mevki için alçalmayı görürken, diğer yandan gerçek dostlukları, samimi arkadaşlıkları, sevgisinin gücünü de göstermek istedim.
Kimsenin yüreğime dokunmasını istemediğim gibi, ben de kimsenin yüreğine dokunmuyorum. Sadece bir pencere açtım, iyi seyirler diliyorum.
