«Sevdiysen canın te şöyle bir yanacak.»
Aşkı böyle tarif edermiş Selanikliler. Gül ile kül… İkisini bir bilirlermiş.
Al rengini ateşten alırmış gül. Her yangından kalan da bir avuç kül nasıl olsa…
Renksiz ve bir o kadar da cansız hani? Kara sevdayı feryat figan şakıyan bülbüle değil, masumane süküt eden güle sorarlarmış önce. Zira güllerin aşkı dillerine değil, kalplerine vururmuş oralarda.
Yalvarırlarmış da bülbüller, üç gün ara vermezmiş Selanik'te ölüm.
