Idiota (ros. Идиот — Idiot) — powieść Fiodora Dostojewskiego w czterech częściach, napisana w okresie między 14 września 1867 roku a 17 stycznia 1869 roku. Pierwsza redakcja powieści powstała między 14 września a 4 grudnia 1867 roku, druga — po 18 grudnia 1867 roku. Po drugiej redakcji dzieło było w istocie zupełnie nową książką — z innymi postaciami i innym głównym wątkiem fabularnym. Do Petersburga przyjeżdża ze Szwajcarii, po wieloletniej kuracji młodzieniec podający się za krewnego generałowej Jepanczyn — Lizawiety Prokofiewny. Młodzieniec ów to Lew Nikołajewicz Myszkin, pochodzący z «tych Myszkinów», który przyjechał do Rosji objąć duży spadek. Książę jest człowiekiem sympatycznym, na wskroś prawdomównym i naiwnym. Jego losy splotą się z rodziną Jepanczynów, tajemniczą kobietą Nastazją Filipowną oraz innymi Rosjanami. Myszkin pozna swoją od dziecka niewidzianą ojczyznę, a jego cechy charakteru staną się źródłem wielu nieporozumień i osią fabuły powieści.
