Początek XX wieku to czas dużych zmian dla powracającego do Krakowa Romana Turskiego. Dawniej znany w środowisku literat, obecnie majętny biznesmen z wielkimi planami, którego decyzja o powrocie jest szeroko komentowana i wyczekiwana przez krakowskie środowisko artystyczne. Szczególnym zainteresowaniem wykazuje się Helena Hazarapelianowa; femme fatale i łamaczka serc, otoczona wianuszkiem adoratorów, do których niegdyś należał sam Roman…
Laus Feminae to dwuczęściowa powieść (z uwagi na śmierć autora nigdy nie stała się trylogią, choć taki był zamysł) wykorzystująca wzorce zakorzenione w literaturze Młodej Polski (motyw femme fatale, środowiska arystyczno-intelektualne oraz motywy natury). Żuławski ukazuje się jako pisarz, ale i wielbiciej ówczesnej myśli filozoficznej, odwołując się do m.in. Weiningera czy Nietzchego.
Jerzy Żuławski to polski pisarz, filozof i publicysta okresu Młodej Polski. Jeden z prekursorów literatury fantastycznonaukowej, który nie zamknął się w jednym gatunku; pisał także wiersze oraz eseje filozoficzne. Jego dzieła były inspiracją dla wielu autorów, m.in. Stanisława Lema. Twórczość Żuławskiego zwieńczono Nagrodą Literacką im. Jerzego Żuławskiego dla rodzimych autorów fantastyki.
