Yaşam Bir Avuç Gül Bir Tutam Diken

Kaldı ki günümüzde düşünceler kontrol edilebiliyor. Yani insanın ne düşüneceği kendisi tarafından planlanmıyor, mevcut düzeni sürdürmek isteyen güçler tarafından kararlaştırılıyor. Hepsi bu kadar da değil: İnsanların yıldan yıla ne giyecekleri, ne okuyacakları, nasıl eğlenecekleri, nerede tatil yapacakları, hatta kapı ve pencerelerini hangi renge boyayacakları da başkaları tarafından kararlaştırılıyor.

Bunun adı: ‘Moda!’

İnsan kendisinin pek çok şeye kadir olduğunu düşünür.

Çok şey yapabildiğimizi zannederiz.

Aslında aciz mahluklarız.

Çok sınırlı yeteneklerimiz var.

Çok şeye bağımlı yaşarız.

Ama yeteneklerimizi abartır, ampulü bulmakta, yahut uzaya çıkmış olmakta teselli ararız.

Yazık ki, küçücük bir virüsün üstesinden hâlâ gelemedik.

Hayatı ebedileştirecek bir iksir keşfedemedik.

Hâlâ ölüm korkusu kol geziyor içimizde.

Bu korku, hayatın tadını adamakıllı kaçırıyor.

Günün birinde kendimizin sandığımız herşeyi terk etmek zorunda kalma kâbusu hayatı acılaştırıyor.

Bedelsiz başarı olmaz!

Bıktığınızda, küstüğünüzde, kırıldığınızda, korktuğunuzda, başarısızlığa uğradığınızda asla vaz geçmeyin. Hayatın içine doğru yeni adımlar atın, yeni denemeler yapın

Pek tabii tüm çalışanlar başarılı olmayabilir, ama çalışmayanın başardığı da görülmemiştir.

Siz de hayatı fethedin.

Ama önce bir karar verin:

Aradığınız şey ne ve nerede?

Unutmayın ki, hayatı fethetmenin şartı hedef sahibi olmak ve asla hedefe tırmanmaktan vaz geçmemektir.

(Vaz geçenlerle başarısızlıktan korkanlar başarıyı hiç bir zaman yakalayamazlar)

Onlar’, ‘biz’i anlamıyor!

‘Onlar’, ‘biz’i çekemiyor!

‘Onlar’, ‘biz’i sevmiyor!

‘Onlar’, ‘biz’i istemiyor!

* * *

Düşündünüz mü? ‘Onlar’ dediklerimiz gerçekte ‘biz’ isek ne olacak?

‘Onlar’, ‘biz’e ayna oluyor da, ‘biz’e gerçeğimizi, gerçek yüzümüzü gösteriyorlarsa?

Yani ‘onlar’da kendimizi görüyorsak, ne olacak?

Belki de ‘onlar’ hiç yoktur.

Elinizdekiyle mutlu olmayı ve yanınızdakiyle yaşamayı öğrenin.

Dünya hepimize yeter.

Bazan herşeydir insan, bazan hiç bir şey.

Bazan herkestir, bazan hiç kimse.

Pek itiraf etmeyiz, ama çoğumuz ‘şöhret+servet= kudret’ formulünü hayatımızın en üstün değeri olarak görürüz. Bu uğurda kimimiz kişiliğimizi, kimimiz kimliğimizi, hatta bazılarımız namus ve haysiyetimizi ayaklar altına alırız.