Томм ва тифлӣ ҷавон ҳастанд, дар муҳаббати… ва ҳамвор шикастаанд. Ҳаяҷоновар набошанд, онҳо тасмим гирифтанд ба нақшаи тиҷорати ҷасурона шурӯъ кунанд: «тайёранд ҳама чизро ба ҷо оваранд, ба ҳама ҷо равед».
Аммо онҳо аз он чизе ки онҳо интизор буданд, зиёдтар мешаванд, вақте ки супориши аввалини онҳо барои муштарии бадкирдорашон онҳоро ба сӯиқасд меорад. Дере нагузашта онҳо ба хатари бештар дучор меоянд, аз он вақте ки онҳо тасаввур карда наметавонистанд — хатарест, ки ба тиҷорати онҳо ва ҳаёти онҳо халал мерасонад.
