Tomer Pawlicki schreef met Dankzij de oorlog een tragikomische, autobiografische roman over de betekenis van de Tweede Wereldoorlog voor de derde generatie. Pawlicki studeerde in 2011 af aan de toneelschool in Arnhem. In het seizoen 2014–2015 speelde hij de solovoorstelling Dankzij de oorlog, die lovende recensies kreeg.
Is de Tweede Wereldoorlog ergens goed voor geweest? Die vraag stelt de vijfentwintigjarige Tomer zich. Tomer is joods. Hij voelt zich geen slachtoffer maar volgens de mensen om hem heen is hij dat wel. Feit is dat hij bestaat dankzij de oorlog.
Op zoek naar antwoorden komt Tomer uit bij zijn moeder, maar zij kan hem niks vertellen over haar
joodse familiegeschiedenis. Liever wil ze steeds opnieuw horen dat hij van haar houdt. Zijn vader communiceert slechts door middel van oneliners uit actiefilms uit de jaren tachtig en draagt zijn zoon op om zo veel mogelijk op Arnold Schwarzenegger te lijken. Dan ontvangt Tomer onverwacht een brief van zijn oma, die de concentratiekampen heeft overleefd. In de briefwisseling die volgt, dwingt hij haar haar vooroordelen over de betekenis van de oorlog voor de tweede en derde generatie te herzien.
Dankzij de oorlog is een roman over herdenken versus vergeten en over het zoeken naar een identiteit. Op schrijnende doch tragikomische wijze laat Tomer Pawlicki (derde generatie) zien wat het betekent om te leven dankzij de oorlog. En daar blij om te zijn.
