Bir planın parçasını oluşturan kitaplar vardır, bir de tıpkı
trafik ışıklarında aniden fırlayıveren araba misali hayatınıza
şiddetle giren kitaplar… İşte Dünya ve Ben, trafik ışıklarında aniden beliren türde bir kitap.
«Bana kendimle bir röportaj yapma işi verilmişti, alışkanlıklarımı gözlemlemek için kendi kendimin izini sürdüm. Günün birinde şöyle dedim 'Babamın tıbbi cihazlar üzerine bir atölyesi vardı.' Ve derken atölye gözümün önünde belirdi, içinde ben ve babam… Bir sığır filetosunda elektrikli nesteri deniyordu. Babam
ansızın, 'Şuna bak Juanjo, yarayı daha açarken dağlıyor,' deyiverdi. Anladım ki, yazmak da tıpkı babamın elektrikli
neşteri gibi yaraları açtıgı dakika dağlıyordu… Neden yazar olduğumun sırrına erdim. Röportajı yapmayı beceremedim; sonunda ortaya çıkan bir romanla onu alt ettim.»
