Дзесь мiж сiнiх азер i бязмежных лугоў Есць мясцiна, абраная лесам. Прывячае там шэргат сасновых бароў, Мятны водар мурожных пакосаў. Хай няма хараства ў ей паўдневых краiн, Дзе да берага ласцiцца мора. Там надзеi маi, там маi каранi, Там пазнаў я i шчасце i гора…
