Балады

«Ці чула ты дзіва такое!
Чакай - заўтра ж госць з Калдычэва прыедзе!
Хай змірыцца ўжо: яму з гляка
З султанам віна не папіць у бяседзе -
Больш годны усё ж Верашчака».

Агонь гэты бачыцца людзям са шляху.
З таго, што вядзе ў Гарадзішча10.
Мо гэта нячысцік, гадаюць у страху,
Там сушыць свой скарб

«Не ворагі гэта!.. Я ў Свіцязі бачыў... -
Казаў, а самога аж трэсла, -
Таго шчупака! Я пазнаў - ён, няйначай!»

Дачка ўжо ў Анцуты - красуня, якая

Мы зараз жа надпіс тактоўны:
«Той, хто

На кольцы тым выб'ем, - Анцута так мовіць, -
Мы зараз жа надпіс тактоўны:
«Той, хто шчупака таго дзе-небудзь зловіць,
Дасць баль мне, Анцуту, шыкоўны!»

Зрабіць так з ім сябра жадае:
Уздзець у хрыбет яму кольца стальное
І ў хвалі пусціць - да сустрэчы!
У памяць дачкі нараджэння такое
Ўчыніць было б вельмі дарэчы.

Паклікаў і сябра з Пясчанкі6.
Прыехалі з Слоніма, нават з Бярэсця,
З-пад Пінска - звінелі гасцінцы!
Гасцей назбіралася