De kiem speelt zich af op een klein groen eiland. De roman begint in de varkensstal op de boerderij van Karl Li. Terwijl een zeug haar jongen baart, komt een vreemdeling op het eiland aan, Andreas Vest, een nerveuze man die psychische problemen heeft na een ernstig arbeidsongeval. Niemand weet wie hij is en de eilandbewoners, die leven in een kleine, evenwichtige gemeenschap, staan sceptisch tegenover hem. En met de komst van deze mentaal onstabiele vreemdeling op het eiland wordt het evenwicht plotseling verstoord.
Als Inga, Li's dochter, dood wordt aangetroffen, twijfelt niemand eraan dat Andreas de moordenaar is. Op hetzelfde moment dat de zeug die net biggen heeft gebaard gek wordt en haar eigen jongen begint aan te vallen, starten de eilandbewoners de jacht op Andreas. Te laat worden ze zich bewust van hun eigen agressie en schuld, waarna ze proberen hun misdaad te rechtvaardigen. In de rode schuur van Karl Li komen de eilandbewoners samen om in het reine te komen met hun daad.
Op sublieme wijze laat Tarjei Vesaas, een van de belangrijkste Scandinavische schrijvers van de twintigste eeuw, zien hoe woede en groepsdynamiek menselijk handelen primitief en dierlijk kunnen maken.
Tarjei Vesaas (1897–1970) wordt beschouwd als een van de grootste Noorse dichters en romanschrijvers van de twintigste eeuw. Hij debuteerde in 1923 en schreef romans, poëziebundels, korte verhalen en toneelstukken. Hij werd regelmatig genoemd als kanshebber voor de Nobelprijs voor Literatuur en won in 1964 de prestigieuze Literatuurprijs van de Noordse Raad. Met De kiem (uit 1940) kwam er een verandering van stijl in zijn auteurschap en vond Vesaas zijn stem in wat men symbolisch modernisme zou kunnen noemen. De kiem onderscheidt zich als een van de echt grote Vesaas-romans.
