Оқып отырып ағыл-тегіл жыладым.. Ауылда Қанаттай інім өсіп келеді.Ата-ана бауырында бақытты болса да сол дегенде жүрегім үзіліп түсердей жақсы көрем.Қанатты аяғаннан құшақтап алғым келді.Алда көңілі жарым жаным-ай... Соғыс кімнің болсын жанын жараламады.Балапанның бақытсыздығына да сол сұм соғыс кінәлі... Ерте есейіп , ерте түсінген балапандарым..Қандай аянышты еді!