Canım
Huzurlu bir yüzle dönüyorum evime bu akşam.
İstanbul'da bu kadar zaman evime döndüm akşamları, bir yalnızlık vardı ki çok kötü çökerdi üzerime. Adamlar kalabalıklaşırdı. Temiz yüzlerini takınırlar siyah ceketler giyerlerdi. Pipoları vardı ve nutuk atarlardı. Bütün değerleri ceplerine doldurmuşlardı. Ne var ki sirk çadırlarında kulis olmaz. Herkes anadan üryan dolaşır, soyunur, koşuşur ve çiftleşir. Palyaço bir cüce bile damızlık olabilir. Her şeyin birbiriyle yer değiştirdiği yerde, yani sahnenin tam ortasında adamlar kadınlardan daha orospuydu.
