-Ağalar, -Kopenol mırıldanaraq dedi,-mən artıq dayanmaqdan yoruldum.Görəsən, burada bir kreslo yoxdur?
Rim xəfifcə gülümsünərək"yox" işarəsiylə cavab verdi.
Təbiətən qalın səsini alçaltmağa məcbur olduğundan heç də məmnun qalmayan Kopenol sözünə davam etdi:
-İsaya and olsun, mən, az qalıram, öz emalatxanamda olduğu kimi bardaş qurub yerdə oturum.
-Qətiyyən olmaz, cənab Jak.
-Cənab Rim, əcaba, bu ölkədə yalnız ayaq üstə dayanmaq qaydadır?
-Bəli, ya ayaq üstə, ya da ki diz üstə,-Rim cavab verdi.
Qismət olarsa Parisə gedib bu kilsəni görmək istəyirdim ama heyif...
Mükəmməl bi kitab. Bitirmədən yerə qoya bilmədiyim kitablardan biri