İnsan yürümeden gitmek istiyor, okumadan bilmek istiyor, bakmadan görmek istiyor, ağlamadan gülmek istiyor... Demem o ki imkânsızı istiyor insan. Bir vermeden on almak istiyor, hiç verip hep almak istiyor. Olmuyor kârî, olmuyor. Zira üstad Meriç’in dediği gibi yaşamak yaralanmaktır. Yaşamak için dahi yaralanmak gerekiyor. İşte dost bulmak ve dost olmak da zannımca bunun gibi. Yâr olmak için yaralanmak gerekiyor.