Met een intieme, vrouwelijke stem schetst Mia Graf in deze bundel verhalen die ademen van verlangen en psychologische spanning. Sensueel en modern, zonder clichés of goedkope taal, maar met echte nabijheid, tastbare lichamelijkheid en de diepte van innerlijke strijd. Haar personages bewegen zich op de grens tussen overgave en controle, tussen hunkering en terughoudendheid, in scènes die tegelijk rauw en verfijnd zijn.

Het titelverhaal, Kijk naar jezelf, draait om een vrouw die haar grenzen verlegt onder de blik van een man die haar begeerte evenzeer voedt als tart. Het is een spel van macht en overgave, waarin ieder bevel haar dieper duwt in haar eigen verlangen. De intimiteit ontstaat niet ondanks de vernedering, maar juist ín de vernedering — waar schaamte en genot onlosmakelijk met elkaar verweven raken.

“Neuk me alsjeblieft, meneer…” Haar stem brak, gesmoord door verlangen. Maar in plaats van toe te geven trok hij zijn hand terug, zijn ogen glanzend van sadistisch plezier. Haar lichaam beefde van frustratie, haar dijen trilden van de opbouwende hitte. Toen hij haar verbood haar handen te gebruiken, wist ze dat ze een andere uitweg moest vinden. Hij liet haar smeken, wachten, wrijven tegen de hardheid van zijn lichaam, tot het moment waarop de spanning zo intens werd dat haar verlangen zich niet langer liet tegenhouden.

Mia Graf schrijft erotiek die meer is dan lichamelijk genot: verhalen die de lezer uitdagen, verleiden en confronteren met de rauwe kern van verlangen.

En ergens, in de spiegel van die verhalen, kijkt de lezer onvermijdelijk naar zichzelf.

Romantiek