Мадина Омарова. Пьесалар

ГЕНРИ. ...мың фунт стерлинг. Отыз бес мың қағаз. Әрқайсысы елу фунттан.
ДЖЕЙН. Қайдан алдың?
ГЕНРИ. Құдай сәтін салды. Болды. Құжаттарды ұмытпа.
ДЖЕЙН. Бұл ақша сенің дипломатыңның ішінде...қалай пайда болды?
ГЕНРИ. Мәселе сонда ғой, бұл менің дипломатым емес.
ДЖЕЙН. Менікі емесі қалай?
ГЕНРИ. Солай. Жұмыстан шығып әдеттегідей метроға отырдым, дипломатымды жаныма былай қойдым. Жеткен соң дипломатты алып сыртқа шықтым... Құжаттар қайда кеткен?
ДЖЕЙН. Сосын?
ГЕНРИ. Дала суық болған соң, қолғабым мен шалмамды алмақ болып дипломатымды ашсам, іші толы ақша... болды.
ДЖЕЙН. Сұмдық-ай!
ГЕНРИ. Таптым. (Құжаттарды қалтасына салады). Басқа біреудікін алып, өзімдікін метрода қалдырыппын.
ДЖЕЙН. Неге сол мезетте қайтарып бермедің?
ГЕНРИ. Қайда? Метроға ма?! Оның үстіне, шошып кеттім. Өзіңді көрер едім, сөмкеңнен опа-далаптың орнына бір миллион жеті жүз елу мың фунт стерллинг шықса!
ДЖЕЙН. Қанша екенін қайдан білесің?
ГЕНРИ. Санадым.
ДЖЕЙН. Көшеде тұрып па?!
ГЕНРИ. Жоқ, сыраханада.