Xoşbəxt ölüm

— Katrin, heç vaxt heç nədən üz döndərmə. Sənin saysız yaxşı cəhətlərin var, onların ən qiymətlisi — xoşbəxtlik hissidir. Təkcə, xoşbəxtliyin kişi ilə birgə gələcəyini gözləmə. Nə qədər qadın bu cür səhvə yol verir! Xoşbəxtlik — sənin özündədir, yalnız o gələnə qədər gözləmək lazımdır.

Həyatını yeni bir yüksəkliyə qaldırmaq üçün hərəkət etməyi qət etməyən, öz zəifliyindən ağciyərliklə ləzzət alanlar son anda onların boş-boşuna yaşadıqları həyata görə çıxarılan hökmü anıb, ölümdən qorxmaya bilməzlər. Belələri heç vaxt tam gücü ilə yaşamayıblar, bir də ki, onlar ümumiyyətlə, yaşayıblarmı?

İnan, böyük dərd, böyük tövbə, pozulmaz xatirələr adlı şey mövcud deyil. Hər şey unudulur, hətta böyük məhəbbət belə. Bu çox kədərlidir, ancaq eyni zamanda təskinlikvericidir. Yalnız şeylərə qarşı şəraitin bizə vaxtaşırı bəxş etdiyi müəyyən bir nəzər nöqtəsi var. Bax buna görə məhz həyatda heç olmasa bir dəfə böyük ehtiras, bədbəxt məhəbbət hissini yaşamaq daha yaxşıdır. Bizim hamımızı üzən səbəbsiz ümidsizliyi yeganə doğruldan budur.

— Mən onu çox istəyirdim.
“O məni sevirdi”, — Merso onu belə başa düşdü.
— O ölüb.
“Mən tək qalmışam”, — Merso onu belə başa düşdü.

Xoşbəxtlik — sənin özündədir, yalnız o gələnə qədər gözləmək lazımdır.

Biz çox vaxtı həyatımızı pul qazanmaq üçün sərf edirik, halbuki bizə pul vaxt udmaq üçün lazımdır.

Bizim özümüz kimi olmağa vaxtımız yoxdur. Vaxt ancaq xoşbəxt olmağa çatır.

“Xoşbəxt xalqların tarixi yoxdur”.

İntihar etməklə mən yalnız özümün yarı hissəmi məhv edirəm. Qoy buna görə məndən giley etməsinlər, sandığımın içindəki mənə indiyə qədər xidmət edənləri mükafatlandırmaq üçün artıqlamasilə bəsdir. Qalıqlarsa ölümə məhkum edilənlərin rejimini yaxşılaşdırmağa sərf edilməlidir. Əlbəttə, mən başa düşürəm ki, həddən artıq çox şey istəyirəm

ona ayrılmış rolu oynayıb başa çatdırmışdı, insanın yeganə əsl vəzifəsini — xoşbəxt olmağı yerinə yetirmişdi.