түсініп қойған. Қолға тиген билік ерте ме, кеш пе адамды бұзады. Сонда көңілі өсіп, шалқып бара жатқан кезде мен сөйтіп кетпейін деп, босағаға, күнде көзі түсетін, жерге өзінің көн - шарығын іліп қойған. Көңілі қобалжып, астам болып бара жатса, сол шарығына қарап, тәубесіне келіп "Аяз әліңді біл, құмырсқа жолыңды біл" деп, үш мәрте қайталайды екен". (Қадыр Мырза Әлі).