Het wederzijds huwelijksbedrog

Bekend gebleven blijspel van Langendijk, de best speelbare toneelauteur uit de 18e eeuw. Het gaat hier in feite om voorhuwelijks- en huwelijksbedrog. Een edelman en een meisje proberen elkaar in het huwelijksbootje te krijgen, door zich als welgesteld voor te doen. Dit bedrog wordt ontdekt door de broer van het meisje die getrouwd is met een zuster van de edelman. Beide stellen zijn even arm en weten dus wel raad met wederkerig bedrog. Hun trucs worden ook toegepast door het personeel van het eerste stel. Het gaat dus om een stuk dat zijn komische kracht ontleent aan veel verrassende wendingen en snelle terzijdes, terwijl de toeschouwer van het begin af aan weet hoe de vork in de steel zit. Zo'n stuk is niet leuk om te lezen, men moet het zien. Deze schooluitgave maakt alleen nog alles erger door de tekst volledig te vertalen in een rijmend, maar metrumloos, ouderwets soort Nederlands. Nu lijkt het zelfs alsof de goede oude Langendijk niet kon schrijven! De inleiding is mager, zonder enige aandacht voor het eigene van de 18e eeuw bij ons. Wat overblijft is een slechtgeschreven, seksloze, zogenaamd pikante tekst, tevens een verplicht nummer in het onderwijs.
(Biblion recensie, Karel Bostoen.)