Еңлік-Кебек

Әңгіме алдында аз сөз

Өткен адам болады көзден таса,

Өлді-өшті, оны ешкім ойламаса.

Ол кетсе де белгісі жоғалмайды

Бұл әңгіме - 1780 жылы шамасында осы Шыңғыс тауында Матай мен Тобықты арасында болған іс.

Өлді-өшті, оны ешкім ойламаса.

Екеуінің мойнына арқан салып,

Екі аттың құйрығына байлап алып,

«Матайлап» ұран салып шауып-шауып,

Өлтіріп бір төбеге қойды апарып.

Тастады бесігімен баласын да,

Ақыл деген - денеге егулі дән,

Ақылдың кей іс жауы, кей іс досы,

Бұл екі істен болмайды өмір босы

Досыңды жау, дұшпанды дос көрсетіп,

Көзді байлап нәпсінің қылғаны осы

Ақыл деген - денеге егулі дән,

Суғарылса кіреді оған да жан.

Өткен адам болады көзден таса,

Өлді-өшті, оны ешкім ойламаса.

Ол кетсе де белгісі жоғалмайды,

Керектісін ескеріп, ұмытпаса.

Ақыл деген - денеге егулі дән,

Суғарылса кіреді оған да жан.

Суғарылса кіреді оған да жан.