Sonra dolabı açtı ve rafta duran viskilerin hepsini parmakları arasına sıkıştırdıktan sonra tekrar yatağa döndü. Her biri çay bardağı boyunda olan tüm şişeleri bir dikişte içtikten sonra kendini tekrar yastığa bıraktı.
Aynı şeyi, yan odada bulunan Semih’in de yaptığından emindi. Çünkü içki unutmayı sağlıyordu, her gece tekrar eden bir intihar biçimi gibi... Ve olan bitenle mücadele etmek, ancak unutmakla mümkündü.