In Claudia verandert van tactiek ontleedt Mia Graf met een verfijnde, vrouwelijke blik de subtiele spanningen tussen verlangen, verleiding en trouw. Haar verhalen ademen de hitte van hedendaagse relaties, waarin intimiteit niet alleen een lichamelijke ontdekking is, maar ook een geestelijke uitdaging — een zoektocht naar eerlijkheid, hunkering en zelfbeheersing. In een heldere, sensuele stijl schrijft Graf over mensen die hun zekerheden verliezen en juist daarin de waarheid van hun begeerte vinden.
Het titelverhaal voert ons mee op een zonovergoten zeiltocht door het Caribisch gebied, waar twee stellen hun grenzen verleggen tussen wind, water en zinnen. Terwijl de golven zacht tegen de romp slaan, wordt Claudia geconfronteerd met het verlangen van anderen — en met haar eigen sluimerende nieuwsgierigheid. Wat begint als een onschuldige vakantie, verandert langzaam in een spel van blikken, insinuaties en morele rekbaarheid, waarin trouw een nieuwe betekenis krijgt.
“Wat denk je dat ze daarboven aan het doen zijn?” fluisterde Claudia. Haar stem droeg een glimlach, maar haar ogen bleven naar het dek gericht, alsof ze het antwoord tussen het glinsterende hout kon vinden. De lucht rook naar zout en zon, het water golfde loom tegen de romp. Ik zag hoe een lok haar wang streelde, hoe haar adem even haperde. In dat ene moment, tussen nieuwsgierigheid en verleiding, besefte ik dat niets op deze reis hetzelfde zou blijven.
Met haar herkenbare mengeling van tederheid en spanning schrijft Mia Graf over de stille verschuivingen tussen partners — over de momenten waarop een blik langer blijft hangen, een woord te zacht klinkt, of een aanraking te veel betekent.
En soms begint ontrouw niet met een daad — maar met een gedachte die net iets te lang blijft duren.
