'(…) Haar oog valt op iets langwerpigs op één van de legplanken. Het zit verpakt in vloeipapier, net een cadeau. Even krijgt Hanna een gevoel van schuld. Mag ze hier wel zomaar rondsnuffelen? Ze heeft het niet gevraagd… Maar haar nieuwsgierigheid wint het. Ze neemt het pak behoedzaam van de plank. Het voelt hard en hobbelig. Voorzichtig wikkelt Hannah het papier eraf. Hé, een boek… en een pop!? OP dat moment realiseert Hanna zich niet wat ze heeft ontdekt en loopt enkele minuten later nietsvermoedend de trap af…
