Әжемнің сол араша түсуімен әуелі бірер жыл жұмыс істеп, сонан соң оқуға түсіп ем. Оқуымды бітірген соң, әжемді үлде мен бүлдеге бөлеп киіндіріп, аузынан ақ май ағызып асырау арманым еді. Сонда, бәлкім, әжемнің маған деген мейірімін, істеген жақсылықтарын сәл де болса өтейтіндей көруші ем. Бәрі бекер, бәрі балалық далбаса екен. Әкем соғыстан қайтпай қалса да, жетіммін деп ойламайтынмын. Өзімнің жетім екенімді енді сездім. Әжесіз қалғанымды сездім.