Bu kitap, çok namuslu, ahlaklı insanların aralarına bir fahişeyi alarak başlarından geçen utanç verici olayları anlatmalarını konu etmektedir.
Yazar, bu yapıtıyla bir rezalet çıkarmayı göze alıyor; buna karşılık kendini klasik tarzdaki üslubuyla affettirmeye çalışıyor.
Bir kitap okumanın da cesaret gerektirdiğini düşünenler, bu kitabın kapağını bir hazinenin kapağını açar gibi açabilir; yazarların eserlerinde daha çok akıllı uslu şeyler arayanlar, bu eserde o aradıklarından da istedikleri kadar bulabilirler.
Bu kitabı başkasına övmek çok tehlikelidir. Bu yüzden okur, bu kitaptan hiçbir yerde söz edilmemesini anlayışla karşılamalıdır.
Eserdeki bazı fikirleri, olayları ne kadar benimsemesek, hatta ters karşılasak da, bir yazarın bir fahişeyi, toplumun onu görmek istediği gibi yansıtmasının doğru olmayacağı düşüncesindeyiz. Herhalde hiç kimse yazarı bir fahişeyi bu kadar kötü gösterdiği için suçlayamaz. Fahişeleri sırf ahlaka ters düşmemek için zararsız göstermeye çalışmak, elbette yazarların yapmaması gereken bir iştir. Bu yüzden yazar, bu kitabında ahlaka hizmet etmek için, ahlakı çiğner gibi görünmekten kaçınmamıştır.
Türk edebiyatında artık rastlanmayan entrikayı kurgusunun temeli yapması, edebi yanı, temkinli üslubuyla eser, en güç beğenen okuru bile hoşnut edebilir.
Bu kitabı özellikle çok farklı, çok değişik şeyler arayan okurlara öneriyoruz.