Dinle Sebastian

Bırak kendini güzel insan… Bırak biraz da dağınık kalsın Sebastian. Mükemmel olmak zorunda değil hiçbir şey. Biraz dağılmışsın o kadar! Her insan biraz dağılmıştır, her ev biraz dağınıktır.

Yaşam sadedir ve onu biz karmaşık yaparız Sebastian. Yaşam, kuşlar için karmaşık değildir. Arılar, hiç de stres altında bir yaşam sürmezler. Çiçekler büyürken kaygılanmaz. Fırtınada bir kuşun yuvası yıkılır ve kuş, sanki hiçbir şey olmamış gibi neşeyle inşa eder yuvasını yeniden.

Basit düşün Sebastian. Hayatı karmaşık kılan sensin! Zihnin karmaşıksa eğer, dünya da karmakarışık olmaya başlayacaktır. Zihnini sustur ve ona basit düşünmesini söyle. Zaten karmakarışık olan bu dünyaya, senin bir yenisini daha eklemene gerek yok! Bırak, dünya kendi karmaşasında yuvarlanıp gitsin. Seni de o kaosun içine almak isterse izin verme ona.

Sadelik Sebastian…

Biraz sadelik…

İşte ihtiyacın olan şey, belki de yalnızca bu…

Meydan okuma zamanıdır şimdi. Eskiden yaptığın şeyleri yapmamaya, her şeye yeniden başlamaya ve tırtılı kelebeğe dönüştürmeye başlama zamanıdır. Kabuğunu kır Sebastian. Eskimiş inançlarını ve zihnindeki işe yaramayan her türlü saçmalığı geride bırak. Tırtılın kalıntılarıyla böcekler uğraşsın, sen kelebeğin kanatlarındaki renk cümbüşüne odaklan.

Yaşam sadedir ve onu biz karmaşık yaparız Sebastian. Yaşam, kuşlar için karmaşık değildir. Arılar, hiç de stres altında bir yaşam sürmezler. Çiçekler büyürken kaygılanmaz. Fırtınada bir kuşun yuvası yıkılır ve kuş, sanki hiçbir şey olmamış gibi neşeyle inşa eder yuvasını yeniden.

Korkularımız yoktu! Tüm dünyayı cesurca karşımıza alabilirdik. Suyun üstünde yürüyebilir, okyanusları aşabilir, gökyüzünün derinliklerinde hayallere dalabilirdik. Bir dünya düşler ve sonra da düşümüzün peşinden korkusuzca gidebilirdik.

Bizi, neye benzediğini bile bilmediğimiz bir kalıbın içinde şekil almak üzere eritiyorlardı. Kim bilir neye dönüşecektik kalıptan çıkınca?