Żyło niegdyś dwóch braci, bogaty i biedny. Pierwszy nie miał potomstwa, drugi był ojcem braci bliźniaków. Pewnego dnia ubogi bednarz ujrzał w lesie złotego ptaka. Zdobył jego pióro, niedługo potem jajko i oddał je bogatemu bratu w zamian za złoto. Żona bednarza przeczuwała, że polowanie na ptaka może się źle skończyć. Mąż jednak nie słuchał jej rad, zaślepiony żądzą zysku. Wkrótce doszło do tragedii w wyniku której chłopcy stracili rodziców. W baśni, obok tytułowego smoka, pojawiają się mówiące zwierzęta, okrutna wiedźma i królewskie córki.
Baśnie Braci Grimm to opowieści oparte na podaniach i wierzeniach ludowych. Autorzy zapraszają do niezwykłej rzeczywistości, w której sacrum swobodnie przenika się z profanum, a dobro zawsze triumfuje.
Bracia Grimm — Wilhelm Karl Grimm (1786–1859 i Ludwig Karl Grimm (1785–1863) pisarze i językoznawcy, większość dzieł (w tym 33-tomowy „Słownik niemiecki" i „Baśnie braci Grimm") opublikowali wspólnie. W 1837 roku, razem z pięcioma innymi profesorami z Getyngi, zaprotestowali przeciwko łamaniu konstytucji, którego dopuścił się król Ernest August I. Autorów listu protestacyjnego spotkały natychmiastowe represje — zostali usunięci z uniwersytetu i wygnani z kraju. Baśnie, zebrane w oparciu o studia nad mitami, podaniami oraz opowieściami ludowymi, zdobyły popularność i zostały przełożone na około 70 języków. W roku 2005 zbiór został wpisany na listę Pamięć Świata przez Unesco.
