Sanırım bu benim başyapıtım diyor ***, kitabın hemen başında. Uyuşturucudan örülü, her şeyin uyuşturucu üstüne kurulduğu bir ters ütopya, 68'in boşlukta çiçek yetiştirebilen kuşağına küçük bir selam, belli belirsiz bir gülümseme. Kaybedenler Kulübü her şeyin kenarında durup, sorulmuş her sorunun ancak yeni bir soruya sebep olacağını bilerek, tipik 6.45 BK metinlerinden birini daha tedirginlikle sunar. Kısaca söylemek gerekirse; Yaşayıp ölmek ve diğer şeyler üzerine bir kitap.
