Yüz qırx yeddi dənə sən

Keyiflə oxudum. Bəzi düşüncələrə sonuna kimi haqq verərkən bəzilərinə qarşı çıxdım. Ümumilikdə bütün fikirlərə açıq olan insanların sevəcəyi türdən bir kitab.

İnandığım şeyin adı Allahdırsa, bəs inanmadığımın adı nədi?

Bir barmaq silkələ göydən... Tanrım, sənə min şükür!

Ən xoş olan elə bildiyimiz şeirləri görəndə əzbərdən demək oldu. Hərdən çox gözəl yazır.. çox.. hərdən)

Bakı, yazıb bildirirəm ki, sənin heç kimin deyiləm.
İçdiyim suyunun sidik kisəsi,
Yediyim çörəyinin bağırsağıyam.
Bu gündən öz qocalığımın uşağıyam,
Öz ölümümün qocasıyam.
Bakı, yazıb bildirirəm ki, sənin heç kimin deyiləm.
Şamlarını birdən yandırmağı bacarmıram
Amma üfürüb birdən söndürürəm.
İşıq ömür, zülmət an məsələsidi, Bakı!
Dünyaya gətirmədiyim uşaqların Uşaq Bağçasıyam!

Bəyəndiyim şeirləri az deyildi,ancaq təzadlı,özünü təkzib edən,fəlsəfə yaratmaq istəyərkən xaotik söz yığınına çevrilmiş şeirləri də vardı.

Gyuy

Dərindir dərin...

Çox beyendim

Əjdaha !)