Deniz Feneri

“Koşturduk atlarımızı güzel ve yürekli,”

Müthiş bir beyindi. Çünkü eğer düşünce, bir piyanonun bir sürü notaya bölünmüş tuşları ya da sırayla dizili yirmi altı harfe ayrılmış alfabe gibiyse, onun o müthiş beyni o harflerin üzerinden teker teker, örneğin Q harfine kadar, sağlam ve emin adımlarla geçmekte hiçbir zorluk yaşamazdı.

çünkü onlar çocukluklarından itibaren hayatın zor, gerçeklerin taviz vermez olduğunu, bütün ümitlerimizin söndüğü, dayanıksız teknelerimizin karanlığa gömüldüğü o masal âlemine geçiş yapmadan önce (Mr. Ramsay burada sırtını dikleştirip o küçük, mavi gözlerini kısarak ufka dikerdi) insanın öncelikle cesarete, dürüstlüğe ve dayanma gücüne sahip olması gerektiğini bilmek zorundaydılar.

onun dostluğu, bir delikanlının bir asır boyunca gübrelerin altında yatmış olmasına rağmen tazeliğini koruyan bedeni gibiydi, bütün şiddeti ve gerçekliğiyle, kumullar arasındaki koyda birikmişti.