Istorija srednjovekovnog sveta – II tom

Masakr vizantijskih oružanih snaga do koga je došlo u bici kod Mancikerta

okupio sinove kraj svoje samrtničke postelje i od svakog od njih tražio da polomi svežanj granja. Kad nijednom od sinova to nije uspelo, Kubrat je razvezao svežanj i potom prelomio svaku granu pojedinačno. „Ostanite ujedinjeni“, posavetovao ih je, „jer svežanj nije lako slomiti

Svih 388 članova Rotarijevog edikta bilo je napisano na latinskom jeziku, ali su zato zakoni bili langobardski. Na taj način je germanski duh bio useljen u rimsko telo

Romanovi mladi savladari, sinovi cara Konstantina Duke, nisu želeli da mu, nakon tog poniženja, dopuste da se vrati u prestoni grad

Tako je stariji sin cara Konstantina Duke, Mihailo VII, postao vladar

Tokom poslednje ratne 1044. godine svoj rad je završila grupa stručnjaka čiji je zadatak bio da sastavi udžbenik o veštini ratovanja. Taj spis, pod naslovom Vuđing Zongjao, pored ostalog opisuje i bacač vatre koji je bio pokretan upotrebom pumpe i koji je mogao da baca naftu, odnosno istu onu grčku vatru koju su koristili i branitelji Konstantinopolja. U istom tekstu bilo je objašnjeno i to kako od uglja, soli i sumpora napraviti barut što je prvi recept ikad zabeležen u istoriji u vezi s načinom spravljanja baruta.

Nakon čitavog niza izuzetno surovih bitaka pošlo mu je za rukom da ih 1070. godine potisne na drugu obalu Eufrata

povlačenje Alp Arslana bilo samo taktičko što mu je omogućilo da iznova okupi svoje snage. Godine 1071. ponovo je prodro na vizantijsku teritoriju, pa mu je u susret krenuo car Roman IV na čelu vojske koja je brojala oko šezdeset hiljada ratnika

Sipajući so na vladarevu ranu, Alp Arslan se prema caru Romanu IV ponašao s punim uvažavanjem dopuštajući mu da obeduje za sultanovom trpezom. Nakon što se car obavezao na prijateljstvo i mir, sultan ga je oslobodio. Potpuno ponižen, car Roman IV krenuo je put Konstantinopolja

Car Mihailo Stari nimalo im nije ulivao poverenje. Stoga su pripadnici vizantijske vojske, koji su bili stacionirani u Konstantinopolju, 1057. godine izabrali svog vojskovođu Isaka Komnina za novog