Антываенным пафасам прасякнута аповесць «Лісце каштанаў" (1972). Гэта ўсхваляваны і журботны ўспамін пісьменніка пра ўласны лёс і лёс свайго пакалення, чыё дзяцінства і юнацтва было апаленае вайной. Падзеі твора адбываюцца ў толькі што вызваленым ад фашыстаў Кіеве. Тут, на беразе Дняпра, у горадзе, які ляжыць у руінах, праходзіць са сваімі клопатамі жыццё герояў аповесці — беларуса Васілька Стасевіча, ад імя якога вядзецца апавяданне і які шмат чаго ўзяў ад аўтара, украінцаў Раланда Дзмітрэнкі, Багдана Цара і Яўгена Кульбы, украінкі, малдаванкі, а можа, крыху і цыганкі Нонкі Юніцкай, немца Карла Канецкага, яўрэя Навума Фінееса.