U onim delovima koji su imali starosedelačku poljoprivredu, nju je, u poređenju sa evroazijskom poljoprivredom, ograničavalo pet glavnih nepovoljnih činilaca: rasprostranjena zavisnost od kukuruza sa malim sadržajem proteina, dok je Evroazija imala različite žitarice bogate proteinom; ručna sadnja svake semenke ponaosob, umesto sejanja širokim zamasima ruke; ručno obrađivanje zemljišta, umesto oranja plugom koji vuku životinje, što omogućava da jedna osoba obradi mnogo veću površinu, a i obradu plodnih, ali tvrdih zemljišta i utrina teških za ručno obrađivanje (poput onih u severnoameričkoj Velikoj ravnici);