Oğuz Atay

Hayatım, ciddiye alınmasını istediğim bir oyundu.

Ölmek bile, kendilerine böyle bir görev verilenlerin işidir.

İnsan gerçeklere karşı durur: yaşar ve olduğu gibi olmayı sürdürür Selim.

Yazık; insanlar düşüncelerimize uygun biçimler almıyor.

Hayat, düşünceleri tutan bir hapishanedir. İnsan, can sıkıcı bir saç demetidir, ben de akılsız bir robotum.

İnsanın geçmişinden kaçabilmesi için, kendinden kaçabilmesi gerekiyor. Bunu da bilinçsizce gerçekleştirirse sürdürebilir.

Çünkü, hangi toplum katından gelirlerse gelsinler, aydın yanı düşünen, yani kafasında yeni bir dünya kurmaya çalışan kimse kendi sınıfını kendi belirler.

Elbette ölüm, yani bizim tanımlamaya çalıştığımız intihar eylemi, kendini yetiştirenlerin eylemidir.

Özel hayatlarıyla başlayan ve yavaş yavaş ortak çıkarlarına doğru yayılan küçük bir ağın örümcekleriydi bunlar.