Heç bir zaman səyahətə çıxmamış adama vətənindən azacıq da olsa fərqlənən hər bir yeni yer çox maraqlı görünür. Məhəbbəti hesaba almasaq, səyahət insana hər şeydən artıq sevinc və təsəlli verir. Nədənsə bütün yeni şeylər bizə çox əhəmiyyətli görünür və əslində yalnız hisslərimizin hadisələri nə dərəcədə qavradığını əks etdirən ağıl, təəssürat axını qarşısında arxaya keçir. Səyahət zamanı sevgilini yaddan çıxarmaq, kədəri dağıtmaq, ölüm kabusunu özündən kənar etmək olar. “Mən səfərə çıxıram” – kimi sadə ifadədə özünə çıxış tapmayan bir aləm hissiyyat gizlənmişdir.