Odur içimizden yabancılık duygularını silip, yerine yakınlık duygularını getiren. Şu bizimki gibi bütün toplantıları ona borçluyuz. Odur bizi toplayan bayramlarda, korolarda, kurbanlarda. Kaynaşmaya yol açar, yabanlığa yol vermez. Bizi iyiliğe dost, kötülüğe düşman eder. İyiliğinde cömerttir. Bilgeleri kendine hayran eder, Tanrıları şaşırtır. Sizde yoksa peşine düşersiniz, varsa bir hazine gibi üstüne titrersiniz. Rahatlığın, keyfin, inceliğin, güzelliklerin, arzuların, tutkuların[45] kaynağı odur. İyiliklere koşar, kötülüklerden kaçar. Didinmelerimiz, korkularımız, tutkularımızda, konuşmalarımızda bize kılavuzluk, kaptanlık eder. Yardımcımız, en iyi kurtarıcımız olur. O kurar Tanrıların ve insanların düzenini. Önderlerin en iyisi, en güzeli olan bu Tanrının ardı sıra giderek, her ölümlü insan onu övmeli, onun Tanrıları ve insanları büyüleyen türküsüne katılmalı.