Қызыл жібек тәнімді жүн қылмаймын,
Жарқыраған күнімді түн қылмаймын.
Неке қияр ала алмай қаласың деп,
Шалға барып басымды күң қылмаймын.
Батады деп қорықпаймын елім дауға
Тым болмаса бермеді дені сауға.
Мені аяса, мал үшін жылатпасын,
Бермесін опсырайған обыр жауға.
Созім сол - мейлің жандыр, мейлің өлтір!
Қисық десең, қанеки, дәлел келтір!
Не шариғат, не низам айтты ма екен,
Елудегі шалға бар деп жемтір-жемтір.