Sevgilinin yurdu
Leyliyə olan məhəbbəti üzündən səhralara düşərək vəhşi heyvanlarla, ceyranlarla, qum dənələri ilə yoldaşlıq edən Məcnun iti görən kimi tanımışdı. Bu o idi, Leylinin məhəlləsində dolaşan it...
Həmin it Leylinin izini, kölgəsini, ətrini daşıyırdı. Məcnun heyvanı öpür, iyləyir, bağrına basırdı:
– Üstündə sevgilimdən nişanə daşıyan müqəddəs məxluq, – deyə ağlayırdı.
Oradan ötüb-keçən bir nəfər özünü saxlaya bilmədi:
– Nə edirsən? Çirkli küçə itini niyə qucaqlayırsan?
Məcnun cavab verdi:
– Sən gəl bu itə mənim gözümdən bax. Onda sevgilimin ətri var, Leylinin məhəlləsində gözətçilik edərək şərəflənib. Bu itin qəlbinə, ruhuna və ədəbinə diqqət et, gör haranı seçib, harada yurd salıb. Sevgilimin məhəlləsində yurd salmış itin hətta ayaq basdığı torpaq da mənim üçün müqəddəsdir.